Ik struikel al enige tijd over talent-artikelen, talent-trainingen, talent-boeken, talentenjachten (dirigenten, dansers, zangers) en talent-processen. Als HRD-er vind ik dit niet vervelend, want het onderwerp interesseert me. Maar het fascineert me wel al deze aandacht voor talent. Waar komt dat vandaan?
Hoewel ik niet de illusie heb daar het antwoord op te vinden, neem ik je even mee in mijn gedachtespinsels over de fascinatie voor talent.
Wat maakt nu dat we vooral de laatste 5 jaar ons druk maken om talent? Zou het kunnen zijn dat in tijden van crisis, vanuit organisatieperspectief, juist talent nodig is om het verschil te maken? Daarvoor konden we wellicht nog uit de voeten met middelmatigheid. Geld stroomde toch. Maar nu lijkt overleven als organisatie meer een kwestie van de beste kwaliteiten van je mensen aanboren. Talent lijkt in waarde toegenomen.
En dan het maakbaarheidsvraagstuk. Met de huidige technologie, lijkt bijna alles maakbaar te zijn. Aangestoken door zang- schaats- of managementtalenten, fantaseren we over de status, het geld dat daarmee gepaard gaat. Droom en realiteit lijken dan wel eens door elkaar te lopen. We zouden onszelf talenten willen aanmeten die niet perse in ons zitten. Chaos en teleurstelling alom. Niet alles in ons is maakbaar. En een talent hoeft niet perse tot beroemdheid te leiden. Ieder zijn talent en soms blijven die zeer lokaal zichtbaar, maar zijn net zo waardevol.
Vroeger was werk een resultante van hetgeen je vader deed en de plaats waarin je woonde. Werk was een middel om geld te verdienen. We kijken daar tegenwoordig, in de ontwikkelde landen, anders tegenaan. Werk gaat ook over zelfontplooiing. Bij wie je werkt en wat je doet, zegt iets over jouw visie op het leven. Het beste uit jezelf halen is niet alleen een middel om geld te verdienen, maar wellicht een doel om ‘zelfontplooid’ je laatste adem uit te blazen.
Soms denk ik ook dat de aandacht voor talent tegenwicht moet bieden aan tijden van economische crisis. Zie het als een periode waarin we de weerbarstigheid, het somberen, het onzekere even kunnen vergeten en ons kunnen verliezen in eigen of andermans talent.
Zomaar wat spinsels. Laat me weten waar jij denkt dat deze fascinatie vandaan komt.